کد مطلب:50097 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

گنجینه پرسمان » قرآن

درباره اعجازهاي علمي قرآن چند نمونه بيان كنيد.

در رابطه با اعجاز علمي قرآن به آياتي از قرآن كريم اشاره مي شود: 1. {A{/Bوَ اَلشَّمْسُ تَجْرِي لِمُسْتَقَرٍّ لَها ذلِكَ تَقْدِيرُ اَلْعَزِيزِ اَلْعَلِيمِ {w1-9w}{I36:38I}/}A}؛ {Mو خورشيد كه پيوسته به سوي قرار گاهش در حركت است، اين تقدير خداوند قادر و دانا است M}، {V(سوره يس، آيه 38)V}. اين آيه به وضوح حركت مستمرّ خورشيد را بيان مي كند؛ اما در اين كه منظور از اين حركت چيست، مفسران بحث هاي فراوان دارند. آخرين و جديدترين تفسير براي اين آيه همان است كه اخيراً دانشمندان كشف كرده اند كه خورشيد با مجموعه منظومه شمسي در وسط كهكشان به سوي ستاره دوردست «وگا» در حركت است. ممكن است عبارت «تجري» تمام اين حركت ها و حركت هاي ديگري را در آينده كشف خواهد شد، بيان مي كند، {V(تفسير نمونه، جلد 18، ص 381 و 382)V}. 2. {A{/Bلاَ اَلشَّمْسُ يَنْبَغِي لَها أَنْ تُدْرِكَ اَلْقَمَرَ وَ لاَ اَللَّيْلُ سابِقُ اَلنَّهارِ وَ كُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ {w1-17w}{I36:40I}/}A}؛ {Mنه براي خورشيد سزاوار است كه به ماه رسد و نه شب به روز پيشي مي گيرد و هر كدام از آن ها در مسير خود شناورندM}، {V(سوره يس، آيه 40)V}. در آيات 38 و 40 سوره يس براي خورشيد، هم حركت جرياني قائل شده و هم دوراني. يك جا مي گويد: {A{/Bوَ اَلشَّمْسُ تَجْرِي...{w1-3w}{I36:38I}/}A} و در جاي ديگر از شناور بودن خورشيد در فلك سخن مي گويد: {A{/Bكُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ {w12-15w}{I21:33I}*/}A}. آن روز كه اين آيات نازل شد، فرضيه هيئت بطليموس با قدرت هر چه تمام تر بر محافل علمي حاكم بود. طبق فرضيه بطليموس، اجرام آسماني به خودي خود گردشي نداشتند؛ بلكه در دل افلاك - كه اجسامي بلورين و متراكم روي هم همچون طبقات پوست پياز بودند - ميخكوب شده بودند و حركت آن ها تابع حركت افلاكشان بود. در آن روزگار، نه شناور بودن خورشيد مفهومي داشت، و نه حركت طولي و جرياني خورشيد. امّا بعد از فرو ريختن پايه هاي فرضيه بطليموس در پرتر كشفيات قرون اخير و آزاد شدن اجرام آسماني از قيد و بند افلاك بلورين، اين نظريه قوت گرفت كه خورشيد در مركز منظومه شمسي ثابت و بي حركت است و تمام منظومه شمسي پروانه وار به گرد او مي چرخند. در اين زمان نيز، هنوز مفهوم آيات فوق كه حركت طولي و دوراني را به خورشيد نسبت مي داد، روشن نبود؛ تا اين كه باز پيشرفت علوم، امروزه چند نوع حركت براي خورشيد ثابت شده است. حركت وضعي آن به دور خورشيد؛ و حركت طولي آن همراه منظومه شمسي به سوي نقطه مشخصي از آسمان حركت دوراني آن همراه مجموعه كهكشاني ك جزئي از آن است. و به اين ترتيب يك معجزه ديگر علمي براي قرآن به ثبوت رسيد، {V(تفسير نمونه، ج 18، ص 388 و 389)V}. 3. {A{/Bإِذَا اَلسَّماءُ اِنْشَقَّتْ {w1-3w}{I84:1I}/}A}؛ {Mدر آن هنگام كه آسمان شكافته شودM}، {V(سوره انشقاق، آيه 1)V}. در حديثي از اميرالمؤمنين علي(ع) در تفسير اين آيه آمده است كه منظور از شكافتن آسمان، اين است كه آسمان ها از كهكشان جدا مي شود. اين حديث - كه از معجزات علمي محسوب مي شود - از حقيقتي پرده بر مي دارد كه در آن زمان هيچ يك از دانشمندان به آن نرسيده بودند. دانشمندان فلكي امروز با مشاهدات نجومي خود به وسيله تلسكوب هاي عظيم و نيرومند ثابت كرده اند كه عالم مجموعه اي است از كهكشان ها و هر كهكشان مجموعه اي است از منظومه ها و ستارگان؛ به همين دليل آن ها را شهرهاي ستارگان مي نامند. كهكشان راه شيري معروف كه با چشم قابل مشاهده است، مجموعه عظيم و دايره مانندي از همين منظومه ها و ستارگان است. علي(ع) مي فرمايد كه در آستانه قيامت، اين كواكب را كه مشاهده مي كنيم. از كهكشان جدا مي شود و نظام همگي به هم مي خورد، {V(روح المعاني، ج 30، ص 87؛ درّ المنثور، ج 6، ص 329، نقل از تفسير نمونه، ج 26، ص 303 و 304)V}. براي آگاهي بيشتر ر.ك: 1. محمدعلي رضائي اصفهاني، پژوهشي در اعجاز علمي قرآن، مركز نشر علوم و معارف قرآن كريم. 2. موريس بوكاي، قرآن، تورات، انجيل و علم، چاپ دفتر نشر فرهنگ اسلامي.